Na początku XX wieku w regionie Berguedà (prowincja Barcelona), w okolicy miasteczek Castellar de n’Hug i La Pobla de Llillet Eusebi Güell wybudował pierwszą w Katalonii fabrykę cementu portlandzkiego o nazwie Asland. Kompleks fabryczny został usytuowany u źródeł rzeki Llobregat. Produkcja cementu wykorzystywała naturalne bogactwa regionu Berguedà: skałę wapienną, węgiel z kopalni El Catllaràs oraz energię wodną rzeki Llobregat.
Dość duża odległość dzieląca kopalnię El Catllaràs i miasteczka La Pobla de Llillet była powodem, dla którego Eusebi Güell postanowił w okolicy kopalni wybudować dom dla robotników i inżynierów pracujących w kopalniach. Zatrudnił oczywiście swojego „nadwornego” architekta – Antonio Gaudiego.
Gaudi przyjechał do Pobla de Lillet w roku 1905. Zamieszkał wówczas w domu rodziny Artigas, właścicieli jednej z najlepiej prosperujących fabryk tekstylnych w tamtym czasie. W dowód wdzięczności za gościnę Gaudi ofiarował rodzinie Artigas projekt ogrodu mieszczącego się dokładnie naprzeciwko domu i fabryki. Tak powstały ogrody Artigas, będące idealnym połączeniem architektury i natury.
Ogrody Artigas powstawały w czasie, kiedy w Barcelonie Gaudi budował Park Güell. Do prac w La Pobla de Llillet byli nawet oddelegowani robotnicy pracujący z Gaudim w Barcelonie. Można więc doszukiwać się wielu analogii pomiędzy oboma projektami. Jednakże lepiej chyba mówić o swego rodzaju uzupełnianiu się obu obiektów, niż kopiowaniu stylu. Ogrody Artigas są pomyślane jako tzw. ogród wilgotny, a nie suchy, jak to jest w przypadku Parku Güell. Nie znajdzie się tutaj mieniących się w słońcu kolorowych mozaikowych obrazów. Gaudi postawił tutaj wyłącznie na naturalne kolory skały, kamienia i zieleni.
Ogrody Artigas zostały zaprojektowane jako miejsce pomyślane do spacerowania. Trasa takiej przechadzki prowadzi obok różnych elementów wymyślonych przez Gaudiego, jak grota, kaskada, most, źródło, czy wreszcie tzw. glorieta – czyli maleńka altanka usytuowana w najwyższym punkcie ogrodu, służąca również jako taras widokowy.
Jak w większości projektów Gaudiego nie brakuje tutaj również symboli chrześcijańskich. Są to symbole ewangelistów, tzw. tetramorfa. (Anioł – Mateusz, Lew – Marek, Orzeł – Jan i Byk – Łukasz). Rzeźby usytuowane były w różnych miejscach ogrodu i ułożone są w formę krzyża. Do dnia dzisiejszego nie zachowała się jedynie rzeźba przedstawiająca anioła i symbolizująca św. Mateusza.
Od lat 40-tych XX wieku ogrody Artigas były praktycznie opuszczone i zapomniane. Dopiero w roku 1992 zostały odrestaurowane i następnie udostępnione zwiedzającym.
